Een te gekke baan, bijzondere plaatsen en gave avonturen! Twitter is dan een leuke manier om je op de hoogte te houden van alles wat er met Wini en haar mini gebeurt. Maar soms is het leuker om de gaafste avonturen eruit te pikken en je mee te nemen in meer dan 150 tekens! Rij je mee?
Sinds begin dit jaar ben ik betrokken bij de organisatie van de Friese Dorpentop. De reden dat ik deze blog schrijf is omdat ik me een beetje zorgen maak. Ik maak me namelijk zorgen om de mensen die ingeloot zijn voor dit geweldige keerpunt in de geschiedenis.
Het is donderdagmiddag rond vijf uur als ik samen met mijn vriend Niawier binnenrijd. We gaan even bij heit en mem langs voor een bakje koffie. Ze wonen nog steeds in het dorp waar ik opgegroeid ben, in Niawier dus.
Ik ha altyd sein dat ik net âld wurde wol. Minsken sjogge my dan frjemd oan en freegje wêrom net? Ik doar it hast net te sizzen mar ik fyn âlde minsken faak begrutlik. Sy fiele harren allinich en dat binne se faak ek noch.
Ik heb zelf geen kinderen maar wel acht prachtige neefjes en nichtjes met ouders die onvoorwaardelijk van hen houden. Ik kan mij niet voorstellen hoe het zal zijn als één van de kinderen ziek wordt. Ik hoop dit dan ook niet mee te maken. Toen Hilda de Haan mij een half jaar geleden vroeg om mee te denken over een actie voor Ronald McDonald Huis Friesland heb ik dan ook geen moment getwijfeld.
Wat doe je op een dag van nationale rouw? Ik geloof niet dat ik zo'n dag ooit eerder heb meegemaakt, althans niet zo bewust. Aan de ene kant denk ik aan de slachtoffers en de familie en aan de andere kant denk ik aan mijn eigen familie en vrienden. Aan mijn veilige omgeving aan alles wat ik heb. Verdriet ligt blijkbaar heel dicht bij besef... Stil staan bij alles en iedereen om je heen.
In stilte... in een vertrouwde omgeving.